“Hummadruz” topraktan gelen birtakım seslere denir. Topraklarından ayrılmış olan insanlar bu seslerin sürekli kulaklarında çınladıklarını söylerler. Filmin ilk bölümü Türkiye’nin doğusunda kurak topraklarda geçiyor. Çocukluk romantizminin anıları, çocuk oyunları, kahkahalar, hasta bir anneyle uyumak, geniş açık gözlerin, kanın, korkunun ve gerginliğin yakın çekim görüntüleriyle dolu bir bölüm. İkinci yarı, görünürde bir sebep olmaksızın Boğaz’daki bir köprüden atlayan bir erkek, küçük oğlu ve onu takip eden bir eşin hikayesini anlatıyor. Gerçek bir hikâyeyi dramatize eden film, sevdikleri vatanlarından İstanbul’a göç etmekten başka çaresi olmayanların çaresizliğini ve hayal kırıklığını dile getiriyor.